Bıçakçı Ömer
 | Bu maddenin veya maddenin bir bölümünün gelişebilmesi için alakalı konuda uzman kişilere gereksinim duyulmaktadır. (Temmuz 2012) |
Bıçakçı Ömer Sıkkinî, Akşemseddin ile birlikte, Hacı Bayram-ı Veli'nin önemli öğrencilerindendir. Melâmetîyye/Melâmîyye-î Bayramîyye[1] adındaki tarîkatın kurucusudur.
Hayâtı
[değiştir | kaynağı değiştir]Hacı Bayram'ın Hakk'a yürümesinin ardından, Akşemseddin ve Ömer Dede kendi ayrı şeyhliklerini kurarlar. Akşemseddin, Hacı Bayram Veli'nin Ömer Dede'de bulunan taç, hırka, asa gibi emanetlerini almak ister. Ömer Dede bunun üzerine Akşemseddin'den ertesi gün fakirhanesine gelmesini, emanetleri orada vereceğini söyler. Ömer Dede Akşemseddin'in gelişinden önce evinin bahçesine büyük bir odun yığını yaptırır ve Akşemseddin gelince de odunları tutuşturur. Sonra Akşemseddin'e emanetlerin evde olduğunu, ateşten geçerek emanetleri alabileceğini söyler. Akşemseddin ateşe giremeyince Ömer Dede kendisi ateşten geçerek emanetleri giyinir ve emanetler yanıp kül oluncaya kadar ateşin içinde dolaşır. Bu olay ile Ömer Dede tacı ve hırkayı attığı için Melami olarak tanınır ve 2. devre Melamîliğin kurucusu olur.[2]
Türk tasavvufundaki yeri
[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Dünkü ve Bugünkü Melamîler, Abdurrahman Cerrahoğlu, Bayram Yayıncılık, İstanbul, 1984.
- ^ Yusuf Ziya İnan, Muhammed Nur'ül Arabi: Seyyid'ül Melamî, İstanbul, 1971
Başvuru kitapları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Yusuf Ziya İnan (1971). Muhammed Nur'ül Arabi: Seyyid'ül Melami (Hayatı-Şahsiyeti-Eserleri). İstanbul: Osmanbey Matbaası.
